Τι συμβαίνει όταν ένα παιδί χάνει έναν μόνιμο κεντρικό τομέα στην άνω γνάθο;

1. Ψυχολογικά: Μέσα σε μόλις 6 μήνες εξασφάλιση μιας ικανοποιητικής αισθητικής στην τρυφερή παιδική ηλικία όπου το χαμόγελο είναι ουσιαστικό στοιχείο της καθημερινότητας. Αποτροπή φαινομένων bullying λόγω ελλείποντος δοντιού ή εξαιτίας της ορθοδοντικής συσκευής (παλαιού τύπου μασελάκι ή δοκός συγκράτησης με δόντι) που βρίσκεται μονίμως στο στόμα.

2. Ιατρικά: Εξασφάλιση ύπαρξης δοντιού στον κεντρικό τομέα, γεγονός ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ για την συγκράτηση του οστού της περιοχής. Όποτε χάνεται ένα δόντι το οστό υποχωρεί. Σε ένα 9χρονο παιδί αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα όταν θα ήταν ο καιρός για προσθετική αποκατάσταση του ελλείποντος δοντιού, στην ηλικία των 18 ή 19 δηλαδή, η έλλειψη οστού να κάνει απαραίτητη την διενέργεια επέμβασης τοποθέτησης μοσχεύματος πριν την τοποθέτηση του εμφυτεύματος, με ότι αυτό συνεπάγεται για την αισθητική του πρόγνωση για την μετέπειτα ζωή.

3. Αισθητικά: Στην άνω πρόσθια αισθητική ζώνη, που είναι καθοριστική για την εικόνα του χαμόγελου, είναι πολύ καλύτερο να έχει κανείς “δικά του” φυσικά δόντια, έστω με αισθητική ανασύσταση ρητίνης ή πορσελάνης, παρά εμφυτεύματα που σε περίπτωση προβλημάτων στα ούλα δημιουργούν τεράστια προβλήματα σε ότι αφορά την αντιμετώπιση τους.

4. Πρόγνωση: Με μια τέτοια παρέμβαση κρατάει κανείς όλα τα ενδεχόμενα για το μέλλον ανοικτά. Μπορεί στην ηλικία των 16 ανοίξει ξανά το κενό εκεί που προϋπήρχε (με οστό “έτοιμο” να υποδεχθεί εμφύτευμα), να ανοίξει το κενό “πιο πίσω” μακριά από την πρόσθια αισθητική ζώνη (όπου δεν τίθεται ζήτημα εν δυνάμει αισθητικών επιπτώσεων εμφυτεύματος), ή να κλείσει εντελώς οποιοδήποτε κενό χωρίς την ανάγκη αντικατάστασης κάποιου ελλείποντος δοντιού. Καθοριστικές παράμετροι στο τι από τα παραπάνω θα πράξει κανείς μετά την ανατολή όλων των μονίμων δοντιών, η υφιστάμενη σύγκλειση, τα περιοδοντικά δεδομένα και όλες οι υπόλοιπες παράμετροι που παίζουν ρόλο στην κατάρτιση ενός οποιουδήποτε ορθοδοντικού σχεδίου θεραπείας.

Υγ.1 : Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον οδοντίατρο Τσάνη Δημήτρη για την εξαιρετική ανασύσταση του πλαγίου τομέα μετά την ορθοδοντική παρέμβαση.

Υγ.2 : Η ορθοδοντική παρέμβαση αφορούσε την μετακίνηση του πλαγίου τομέα στην θέση του κεντρικού και μόνο. Όλα τα υπόλοιπα ζητήματα θα αντιμετωπισθούν σε δεύτερη φάση, μετά την πλήρη ανατολή όλων των μονίμων.

Υγ.3 : Η αντιμετώπιση τέτοιων περιστατικών με αυτόν τον τρόπο δεν είναι καινούργια μέθοδος/πρωτόκολλο. Οι διακεκριμένοι Prof. Dr. Bjorn Zachrisson και Dr. Marco Rosa αντιμετωπίζουν από την δεκατία του 1990 με αυτόν τον τρόπο τα περιστατικά αυτά (πραγματοποιώντας εκατοντάδες δημοσιεύσεις και σεμινάρια με αυτό το αντικείμενο), έχοντας υπόψιν ότι ένα εμφύτευμα που τοποθετείται στην ηλικία των 19 είναι δεδομένο ότι θα δημιουργήσει αισθητικά ζητήματα μετά από κάποια χρόνια.